NFV

مجازی‌سازی به معنای ایجاد یک نسخه مجازی از منابع است که این نسخه یک قطعه فیزیکی نیست اما برای کاربران به صورت یک تجهیز فیزیکی، ظاهر می‌شود. مجازی‌سازی شبکه، فرآیند ترکیب منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بر روی یک نهاد نرم‌افزار‌محور که شبکه مجازی نامیده می‌شود، است. در مجازی‌سازی شبکه، تمامی بسترها و سرویس‌های شبکه مجازی هستند. تکنیک مجازی‌سازی شبکه ‌این امکان را به منابع شبکه می‌دهد که به صورت پویا به اشتراک گذاشته شوند.
هدف از NFV، جایگزینی روش پیاده‌سازی شبکه توسط فراهم‌کنندگان سرویس با روش مجازی‌سازی توابع شبکه است. این توابع می‌توانند بر روی استانداردهای اصلی و سخت‌افزارهای کم هزینه اعمال شوند و نیاز به طراحی‌های سخت‌افزاری پیچیده و پرهزینه را از بین می‌برند.
در حالت کلی مجازی سازی را به دو دسته می‌توان تقسیم کرد، مجازی سازی شبکه (NV) و مجازی‌سازی عملکردهای شبکه (NFV).
•    NV این امکان را فراهم می‌کند که چندین شبکه مجازی روی یک زیرساخت فیزیکی بنا شوند که این امر به فراهم کنندگان سرویس این امکان را می‌دهد که از یک زیرساخت اشتراکی استفاده کنند.
•    NFV در واقع پیاده سازی عملکردهای شبکه بصورت نرم افزاری و اجرای آنها بروی پلتفرمهای سخت‌افزاری عام و همه  منظوره پردازشی/ذخیره سازی بوده که برای استفاده بهینه از چنین امکانی بهتر است این پلتفرمها در محیط ابری پیاده سازی شوند.